Het is even aanpoten, zo’n vol concertweekje. Maar goed, overgeleverd als we zijn aan de grillen van de diverse bandmanagements had ik weinig andere keus dan op maandag naar Zoetermeer, dinsdag naar Amsterdam en woensdag nóg een keer naar onze hoofdstad af te reizen. Fish, Marillion, Marillion, dan heeft u ook meteen het programma erbij.

Fish stond op maandag in De Boerderij opnieuw met zijn Clutching at Stars tour, opgehangen aan zowel het dit jaar 20 jaar oude legendarische Marillionalbum als zijn nieuwe album 13th Star. Het werd een avond als vanouds. Een hoop cafépraat van de immer charismatische Schot, een aantal gouwe ouwen en natuurlijk de betere tracks van zijn nieuwe plaat. ‘Arc of the Curve’ ontbrak nog in Eindhoven een aantal maanden geleden en was een welkome aanvulling op de setlist. Jammer dat Vigil ervoor moest wijken, maar men kan nu eenmaal niet alles hebben. De stille hoop dat enkele leden van Marillion – immers ook in den lande én bovendien een vrije avond – nog hun opwachting zouden maken bleek ijdel. Het zou ook te mooi geweest zijn. En het was al zo mooi.

Slainte Mhath
Circle Line
So Fellini
The Perception of Johnny Punter
Square Go
Manchmal
Hotel Hobbies
Warm Wet Circles
That Time of the Night
Arc of the Curve
Dark Star
Sugar Mice
White Russian

Cliché
Incommunicado

Last Straw

Meer fotootjes alhier

Tja, dan de dinsdag. Marillion in een uitverkocht Paradiso. Zonder trouwe metgezel Briljantje – geveld door fysiek ongemak moest hij tot zijn (en mijn) groot verdriet verstek laten gaan – werd het toch een bijzonder prettig feestje in Paradiso. Tijd voor wat trivia: weet u hoeveel Marillionconcerten ik tot deze avond al in Paradiso zag? Nou? Precies. Nul. Bijzonder opmerkelijk, omdat ik in die 20 jaar toch al 45 x de mannen heb zien optreden. Schijnbaar zat daar nog nooit een avondje in de hoofdstedelijke poptempel bij. Daar kwam nu dus verandering in. En hoe. Marillion speelde twee sets, onderbroken door een pauze van een minuutje of 10. De Marbles-formule, voor degene die toevallig een concert van die tour heeft gezien. Set 1 was volgens H wat meer ‘arty’, set 2 ‘uptempo’. Ach, het is maar hoe je het noemt want als je aftrapt met de eerste 4 nummers van Brave dan doet het er weinig toe welk labeltje je erop plakt. Een fenomenale versie van ‘Living with the big lie’ knalde door Paradiso, gevolgd door een geweldige ‘Mad’. Het feit dat ik in 1994 tijdens de Brave-tour het Paradisoconcert mistte werd in één klap goedgemaakt. Dat Most Toys en Fruit of the wild rose op het programma stonden vergaf ik ze. De laatste werd door Rothers leuk aangekleed met wat bluesy snarenplukkerij en ik moet zeggen dat dat het er een stuk leuker op maakte. Het zullen nooit mijn favorieten worden, maar vanavond kregen ze het voordeel van de twijfel. En als je op één avond Quartz, Out of this world én This Strange Engine voor je kiezen krijgt, dan vergeef je dergelijke misstapjes meteen.

Bridge
Living With the Big Lie
Runaway
Wave / Mad / The Opium Den
Fruit Of The Wild Rose
Out of This World
Real Tears For Sale
Somewhere Else
Seasons End
Hooks In You
Most Toys
The Other Half
Cannibal Surf Babe
This Town
The Rakes Progress
100 Nights
This Strange Engine
Quartz
Neverland
Let It Snow

Meer fotootjes alhier

Bijzonder voldaan en alleen reed ik terug naar het Brabantse land. Op de seconde precies twee-en-een-half-uur wonderschoonheid plus Fish van de avond ervoor begonnen nu al hun tol te eisen. Zou ik te oud worden voor deze flauwekul?

Nou, ik kan u geruststellen. Nee dus! Woensdag toog ik weer met bijzonder veel zin naar omgeving Leidscheplein. Ditmaal met de beterende Briljantje en nog wat Onwetenden die hun Marillionvuurdoop zouden krijgen. De band stond woensdag voor de schier onmogelijke taak om de dinsdag te overtreffen en – hoera – dat lukte. En hoe. Sakkerju! The Invisible Man, Ocean Cloud, Fantastic Place… Die staan toch in vrijwel ieders Marillion top 10. Combineer de setlists van beide avonden en je hebt The Mother Of All Setlists in je handen. Niks meer aan doen, de komende jaren zit je gebeiteld met zo’n rijtje songs. Tel daarbij op omgevingsvariabelen als een uitzinnig Paradiso dat niet uitgeklapt raakte, 2 kerstmannen op het podium , een bak met schuimsneeuw, rondvliegende kazoo’s en je hebt een memorabele avond beleefd. Met stip in mijn Marillionconcert top 5. Alhoewel het na precies 45 x eigenlijk onbegonnen werk is om nog enige rangorde aan te brengen…

Bridge
Living With the Big Lie
Runaway
Wave / Mad / The Opium Den
Fruit Of The Wild Rose
Fantastic Place
Real Tears For Sale
Somewhere Else
Seasons End
Hooks In You
Most Toys
The Other Half
Cannibal Surf Babe
Ocean Cloud
Neverland
The Invisible Man
Let It Snow

En jawel, meer fotootjes alhier

De terugreis werd nog onbedoeld spannend door het feit dat die vermaledijde heli het nodig vond om een hoogspanningsmast aan te tikken. Vanaf Leerdam tot aan de brug over de Maas bij Empel reed ik door een luguber aandoend en werkelijk pikkedonker spooklandschap. Out of this world is daarbij overigens een schitterende soundtrack, weet ik nu.

Zo. 2007 zit er weer op voor wat betreft de livedosis Marillion danwel Fish. 8 x Marillion gezien (als we het Marillionweekend even als 3 concerten tellen), Fish 2 x. Da’s voorwaar geen slecht gemiddelde. Op naar 2008! Maar eerst even uitrusten…