Met een kop vol griep stond ik nog even op het punt om de Koningstheater-voorstelling ‘Ajuinen en Look’ van het gelijknamige duo te laten passeren, maar het feit dat ik er erg naar uitgekeken had maakte dat ik mijn matige fysieke gesteldheid voor deze ene avond bagatelliseerde en vol zin naar het Bossche toog. En ’t werd een avondje om niet snel te vergeten. Thomas van Luyn en Mike Boddé mogen dan vooral bekend zijn geworden met hun typetjes in Kopspijkers en de geweldige spin-off ‘ De Mike en Thomas Show’, de ware cabaretinsider kent ze natuurlijk al van begin jaren negentig.

Het ging over de ‘brille’ van André van Duin, over la Dance des oiseaux, over Michael Jackson, over confreres die elkaar op een idioot archaische manier de huid volschelden en over ‘Liever een kerk dan een moskee’ – de (her)kenner hoorde daarin een duidelijke verwijzing naar Van Kooten en De Bie. Kortom: een even prachtige als idiote combinatie van zaken. De afsluiter was een schitterend quatre mains pianostuk, een van de weinige rustpunten in een voortdenderende trein van absurdisme.

Lachen is overigens goed voor je grieperige luchtwegen, ben ik achter gekomen. Vandaag zit het weer potdicht, maar gisteren bracht ’t even lucht. Helaas staat er voor vanavond geen cabaret op het programma…