“Geert, je hebt van je huis een vulkaan gemaakt”. Deze frase uitgesproken door een brandweercommandant zegt u waarschijnlijk niks, of u moet toevalligerwijs de voorstelling ‘Scenes voor de mensen’ van Theaterhervormingsgroep Droog Brood hebben gezien. Dit 2e avondvullende programma van Bas Hoeflaak en Peter van de Witte balanceert op het dunne koord tussen absurditeit en ontroering. Daarbij overigens ‘oldskool’ banaliteiten niet schuwend: met name de scenes waarin zwaaiend scrotum op nogal prominente wijze werd uitgebeeld en het stukje waarin een zwangere prinses Maxima in lichtelijk opgewonden staat haar prinsgemaal aanschouwde deden menig bezoeker een besmuikte ‘ooooh’-kreet slaken.

Het centrale thema van de voorstelling is de hulpeloosheid van de mens en dat wordt in overigens nergens te lange scenes op kostelijke wijze uitgebeeld. Gestoken in prachtig paarse pakken rijgen de heren de ene na de andere grap aaneen, zonder langdradig te worden. Hoogtepunten waren de Balletje-Balletje-dienst, waarbij een nogal tragisch figuur al colporterend zijn spelletjesdienst aanbiedt. Ook de conversatie tussen Henk Spaan (niet dé Henk Spaan) en Kees van Kooten (niet dé Kees van Kooten) was hilarisch. Wat Kees Driehuis, Paul Witteman en Wibi Soerijadi daarmee van doen hebben moet u zelf maar gaan bezien. Een aanrader.

Droog Brood – Scenes voor de mensen – gezien 25 maart Koningstheater Den Bosch