Een tijdje terug ontving ik van Racket Records de 8 meest bizarre Marillion-cd’s uit mijn collectie. Alle schijven slechts gevuld met een zip-file en wat readme.txt-tjes. In de zip een handvol wav-bestanden die de afzonderlijke audiosporen van een specifiek Marillion-nummer voorstellen. Je hebt er dus geen ruk aan als je geen kaas hebt gegeten van geluidsbewerking via de computer. In de cd-spelert doen ze niks. Ze zijn uitgebracht in het kader van het grote Anoraknophobia-remix project. Het was juni. Mijn zoon stond op het punt om geboren te worden of was dat net (weet het niet meer precies). Even geen tijd.

Het is inmiddels medio november en vorige week kwam ik erachter dat die vermaledijde cd’s nog op de plank lagen. De deadline van de wedstrijd is op 31 december gesteld: krap dus, de tijd om er nog wat aan te gaan doen. Maar er is een leuke financiële stok achter de deur. Mocht je remix worden uitverkoren en op de in 2004 te verschijnen remix-cd worden geplaatst, dan ontvang je een leuke 500 engelse pond. Niet slecht. Mijn idee is dan ook om een 3-tal songs te bewerken en zo een prettige 1500 pond in de wacht te slepen. Of het gaat lukken is een tweede. Probeer eerst maar eens bruikbare loops te maken van het bronmateriaal. En verzin vervolgens een leuk arrangement. Waarbij alles klopt en alle loopjes in hetzelfde tempo loopen. En zie het daarna nog maar eens fatsoenlijk af te mixen, qua volume en balans. Zucht. ’t Is een fikse klus die al een handvol nachtjes kost. Maar er komt resultaat: 2 van de 3 tracks zijn zo goed als af. De derde, daar heb ik nog anderhalve maand voor. Voor de insiders: het betreft ‘This is the 21st century’ en ‘If my heart were a ball it would roll uphill’. De derde wordt waarschijnlijk Quartz. Dus.