Na het intieme vrijdagavondgebeuren was het zaterdag tijd voor een iets grootschaliger optreden van Fish. De tent in Maarheeze bleek uiteindelijk iets meer dan 5000 man te herbergen die kwamen kijken naar Patatje Metal (heel erg foute metal-covers van Nederpop-klassiekers als Annabel, De vlieger en Opzij), Beef (muzikaal verantwoord maar na 30 minuten al snel vervelende reggae) en Di-Rect (foute puberskaterockpop voor 13-jarige meiskes, één grote foute Green Day rip-off met foute poses, foute sprongetjes en foute… ja foute alles eigenlijk). De échte muziek van de avond werd verzorgd door Fish en Level42.

Het bleek een festival dat qua organisatie professioneel oogde en qua publiek een mengelmoes was van (veel) boerendorpsfeestpubliek, puisterende beugeldragende tienerdames (Di-Rect) en échte muziekliefhebbers. Die laatsten drongen zich en masse naar voren om Fish van iets dichterbij te beleven: dat lukte heel aardig. Ondanks het aan alle kanten rammelende geluid werd het een mooi uurtje met o.a. Credo, Lucky, Incommunicado & Market Square Heroes. Jammer alleen van Tiki4, dat een prachtige song is maar niet voor op een festival. Het onvermijdelijke Kayleigh kwam ook voorbij, wat bij een groot gedeelte van de tent een aha-erlebnis veroorzaakte.

Het gespring door de oudere jongeren bij o.a. Incommunicado en MSH liet de 3 voorste rijen meiskes (al urenlang hangend over de hekken om de puistjes van Di-Rect te kunnen uitknijpen vice versa) zeer angstig omkijken. En terecht. Fish ruled !

Dat het een latertje zou worden bleek toen we gingen hoofdrekenen. Ondanks het feit dat we dat niet meer zo accuraat kunnen kwamen we op een aanvangstijd van Level42 van 01.00 uur. Het werd zelfs kwart over 1. De tent was half leeg, maar ja, de meiskes moesten naar bed natuurlijk. Ondanks een hoop technisch malheur, waaronder een sax die het niet deed over de p.a. en een gitaart die wegviel gaf Level een fantastisch optreden. Hoogtepunten, net als in 013 een paar maanden geleden, It´s over en Kansas City Milkman. Afsluitertje en toegift was Mr. Pink. Heerlijk. Het was inmiddels half 3. Tikkeltje laat voor een festivaleinde, naar wij dachten. Maar het was de moeite waard. Schone toiletten, groot videoscherm halverwege de tent en een wachtrij aan de bar van 0 minuten. Het geluid was echt klote met een rietje, maar dat is te verwachten in een grote tent. Harlekyn is ons goed bevallen.