Tja, wat een avond. Onbeschrijflijk om de man wiens solo-carrière je vanaf het begin al volgt zo relaxed van zéér dichtbij te mogen meemaken. Het handjevol van 125 uitgenodigde fanclubleden zorgde voor een gezellige doch niet hinderlijke drukte in Terminus. Het Belhaven smaakte bijzonder kek en het optreden was ongecompliceerd acoustisch, waarbij Lavender voor een onverwacht kippenvelmoment zorgde. Het waren slechts 5 songs, maar voor mijn gevoel waren het er 15. Na afloop bleek al gauw dat er volop gelegenheid zou zijn tot een babbeltje & een kiekje met de man zelf.

Fish werd eerst overladen met talloze kado’s, waarvan het meerendeel alcoholisch van origine was. Zo ook het onze: een enorme fles Bosch bier. Daarna werden talloze virtuele rolletjes volgeschoten, want bij 95 stuks bleef uiteindelijk de teller steken. Bekijk ze hier !!!. Ik heb er zelfs 2 moeten wissen anders zou Jan zijn langgekoesterde wens om eens met Fish op 1 foto te staan in rook hebben zien opgaan. Ik pleit voor een jaarlijkse herhaling van dit gebeuren, zelfde plaats & zelfde tijd. Prachtig. En ik had zelfs op de fiets naar huis gekund, ware het niet dat Marcel zo kek was om mij van heen- en teruglift te voorzien. Chapeau.

Het verjaardagsfeestje van Fish in Den Bosch werd een memorabele. Niet zozeer vanwege het gratis acoustische optredentje dat erbij geleverd werd (5 nummertjes slechts, wel met verve vertolkt) maar meer door het ongedwongen karakter ervan. Getuige deze foto, waarbij ondergetekende de foto van zijn dochter (gehuld in fishbaby-shirt) nét heeft laten signeren en als klap op de vuurpijl nog even met de grote Schot zelf op de foto mocht. Later meer. Foto’s genoeg gemaakt (ongeveer 95), die komen morgen wellicht. Ook een uitgebreidere beschrijving van de heuglijke avond. Van Kwatta tot Wodka. Maar zo dadelijk eerst naar Maarheeze voor het Harlekyn-festival. Met natuurlijk Fish & Level 42.

Nog héél eventjes geduld en de dubbel-DVD van de 2 legendarische concerten van Fish in Enschede van vorig jaar zal er eindelijk zijn. Als voorproefje heeft The Company Germany al enkele screenshots op d’r site staan. Alhier dus. Het belooft veel moois !

Heel af en toe doe je dingen waar je spijt van krijgt. Of beter gezegd: láát je dingen waar je spijt van krijgt. Wanneer in dat kader ook nog eens het spreekwoord ‘een ezel stoot zich…’ opgeld doet, dat mag je met recht spreken van STOM in het kwadraat. Vorig jaar sloeg ik me al voor de kop nadat ik het Marillion-weekend in Engeland moest laten schieten (al had dat door de aanstaande geboorte van Isa een mooie aanleiding), dit jaar zou me dat niet overkomen. Nou mooi niet dus. Of beter gezegd: wél dus. Vandaag las ik wat ik allemaal gemist heb. Afraid of Sunlight, integraal opgevoerd én getaped door The Boom Boom Boys. Maandagochtend, de afsluitende maandag van het weekeinde, was aldaar de DVD van dat optreden te koop. Een unieke prestatie. Die ik dus heb gemist. Meer moois dat aan de neus voorbij ging: Script for a jester’s tear (echt waar) en meer materiaal uit het Fish-tijdperk. Hagelnieuwe songs van het aankomende 13e studio-album. Swap the band, de handtekeningensessie, de parties, de… *snif*. Een schrale troost: de fysieke gesteldheid van zowel ondergetekende als mijn 2 dametjes had waarschijnlijk aardig roet in het eten proberen te gooien. Een geluk bij een ongeluk, zullen we maar zeggen. Maar ik beloof hierbij plechtig dat ALS er volgend jaar nog zo’n weekendje komt, ik erbij zal zijn…

Ooit gedacht dat held Fish zou gaan optreden temidden van Brainpower, Di-Rect en (of all) Hamster Sita ? Het is schijnbaar toch echt waar. En wel op het Harlekyn Festival in Maarheeze ergens in april. Het moet niet gekker worden. What’s next ? Marillion met Grad Damen in het voorprogramma ? Dream Theater in een symfonische metal-clash met de Gebroeders Brouwer ? … en ik pink een traantje weg. Enige lichtpuntje naast Fish is het optreden van Level42 op datzelfde festival.

Stiekum is het toch wel een opsteker voor Fish, dat ie nog gevraagd wordt om te spelen tussen al dat jong spul. Vooralsnog hoeft hij nog niet te vrezen voor een roemloos einde in het gezelschap van een Tony Hadley, Go West en Kim Wilde (sorry Jan). Eindconclusie: Fish rules als nooit tevoren! En hopelijk slaat ie Sita met een driedubbele kaakbreuk het ziekenhuis in op het moment dat zij ‘dolenthousiast’ voorstelt om met ‘m Kayleigh te doen…